Өзүн өлтүрүү аркылуу кутулуу – түбөлүк азап

Адам каза болгондон кийин анын жаны өлбөйт, жашоо бул дүйнөдөн кетүү менен эле бүтпөйт.Бул жердеги жашоодо тарткан азаптар, өзүн-өзү өлтүргөндөн кийинки кыйноолор менен салыштырганда, эч нерсеге татыбайт.

Азыркы убакта өз жанын кыйгандардын саны кытайлыктардын арасында дүйнө боюнча эң жогорку деңгээлде. Көптөгөн кытайлар материалисттик философияны кармангандыктан, өлүмдү бардык маселелердин акыркы чечими катары көрүшөт («бир өлүм жүз түйшүктү жойот» деген сыяктуу). Себеби материализм адамды руханий жашоонун маанисинен ажыратып, үмүтсүздүккө жетелейт. Алардын көпчүлүгү Ааламдын руханий жактан түбөлүктүүлүк касиетине ээ экенин да билишпейт.

Адамдын жашоосу башынан эле татаал жана сыноолорго бай. Өзүн-өзү өлтүргөн адам бул жашоодогу азапты гана күчөтпөстөн, кийинки жашоосунда да «түшүндүргүсүз, бүтпөгөн жана чыдагыс кыйноолорго» туш болот.

Макалдарда айтылгандай: «Бир ката – түбөлүк өкүнүчтү жаратат; оңдойм дегенче өмүр өтүп кетет». Ошондуктан жашоого кайдыгер мамиле кылууга болбойт, антпесе өзүңүздү түбөлүк азапка алып барып коюшуңуз мүмкүн.

Кээ бир адамдар мындай дешет, «өзүн-өзү өлтүрүү – бул адамдын жеке тандоосу. Бул жашоодо кабыл алган чечим кийинки жашоого кандай таасир берет?» Эмне үчүн мындай адам чоң азап тартат? Бул суроого жооп берүү үчүн батыштагы илимий коомчулуктун бир фактысын мисал келтирели, андан кийин бул көрүнүштүн себептерин түшүнүүгө болот.

Жандын тынчсыздануусу

Батыштагы «Руханий көрүнүштөрдү изилдөө коомунун» маалыматына ылайык, дене каза болгондон кийинки алгачкы шок абалында жан убактылуу акыл-эстүү күчүн жоготот, бирок кийин өз жөндөмдөрүн кайра калыбына келтирет. Бирок өзүн-өзү өлтүргөн адамдарда башкача болот — алар оор шок абалына кабылып, катуу азап тартышат. Алар өлүм учурунда тумандуу, түшүнүксүз абалга түшүп калышат жана алардын акыл-эси олуттуу жабыркайт. Бул абалдан чыгуу үчүн көп убакыт талап кылынат.

Спириттик сеанстарда маркумдардын рухтары медиумдар аркылуу сүйлөшкөндө, көбүнчө ойлорунда чаташуу жана коркунучтуу абал байкалат. Бул өлүм учурундагы катуу дүрбөлөңдүн кесепети. Европалыктардын көз карашы боюнча, бул табигый көрүнүш. Эгер табигый өлүмдө ушундай болсо, анда өз жанын кыйгандар канчалык оор абалга туш болорун элестетүү кыйын эмес.

Өлүмдөн кийинки үрөй учурган көрүнүш

«Өлүм алдындагы акыркы ой» өлүмдөн кийинки абалга чоң таасир этет. Эгер адам тынч абалда каза болсо, анын жаны да тынч болот. Эгер азап жана кайгы менен кетсе, анда жан дүйнөсү ошол кайгы менен жашоону улантат. Бул кайгы менен кошо өлүм алдындагы элестер да кийинки жашоодо кайталанышы мүмкүн.

Айрым адамдар «башы жок элестерди» көрүшөт — бул, мисалы, асынып каза тапкандардын чыныгы өлүм учурундагы келбети болушу мүмкүн. Маркумдун сырткы келбети өлгөн учурда кандай болгон болсо, рухий дүйнөдө да ошол бойдон калат. Ошондуктан жакындарын акыркы сапарга узатып жатканда аларды кайгыдан, коркунучтан жана тынчсыздануудан алыс кармоо маанилүү.

Француз астроному жана жазуучусу Камилл Фламмарион (1842–1925) өз китебинде мындай окуяны баяндайт:

«Бир күнү кечинде мен досум Сюй Пэн менен коштошуу үчүн кафеге баргам, үйгө кеч кайттым. Өзүмдү жакшы сезип тынч элем. Түн ортосунда уктай албай жатып, акыры көзүм илинип кетти. Бирок түн жарымында жаман түш көрүп, ойгонуп кеттим. Күтүүсүздөн Сюй Пэн менин төшөгүмдүн жанында турганын көрдүм, башы кан, мени менен коштошуп жаткан экен. Мен аябай корктум, дароо ордумдан турдум. Сюй Пэн дагы эле көз алдымда туруп турду. Таң аткандан кийин сыртка чыксам, бирөө мага Сюй Пэн каза болгонун айтты. Ал ошол эле түнү терезеден секирип, башынан катуу жаракат алып каза болуптур».

Фламмариондун  «Түшүнүксүз» аттуу китебинен дагы бир мисал.

Китепте бир аял өзүнүн согушта курман болгон агасынын арбагын көргөнү баяндалат:

«Мен түн ортосунда капыстан ойгонуп кеттим, карасам агам Оливер төшөгүмдүн жанында туруптур. Анын тизелеринин айланасында жарык туман айланып жүрөт. Ал учурда ай батып кеткен, караңгы жана жаан жаап жаткан эле. Мен ордумдан туруп, агамдын арбагынан өтүп кеттим. Эшикти ачайын деп бастым, артты караганымда агамдын аппак арбагы жай жылып мага жакындап келе жатты. Анын көзүндө кайгы жана назиктик бар эле. Анын оң бетинде бычактан алган жарааты бар болчу, андан кан тамчылап жатты. Бет маңдайы аппак, тунук болгондуктан, абдан үрөй учургудай көрүндү».

Кийинчерээк аял агасы чындап эле согушта каза болгонун жана анын жарааты дал ошол түшүндө көргөндөй болгонун билген.

Ушул сыяктуу окуялар жан дүйнөнүн өлбөсүн, жана адамдын акыркы ою менен абалы анын кийинки жашоосуна канчалык таасир бере турганын далилдеп турат. Ошондуктан, жашоо кандай оор болбосун, ага жеңил-желпи мамиле кылууга болбойт. Тескерисинче, жашоонун баалуулугун түшүнүп, ар бир кыйынчылыкты акыл-эстүүлүк жана сабырдуулук менен жеңүү керек.